psikolojide id ne demek?

İd (Altbenlik)

İd, Sigmund Freud'un psikanalitik kuramında kişiliğin en ilkel ve bilinçdışı bölümüdür. Doğumla birlikte var olur ve temel dürtülerin, arzuların ve ihtiyaçların kaynağıdır. İd, gerçeklikten veya mantıktan bağımsız olarak, yalnızca haz ilkesiyle hareket eder.

Temel Özellikleri:

• Haz İlkesi: İd'in temel amacı, acıdan kaçınmak ve anında tatmini sağlamaktır. İstekleri erteleyemez veya sonuçlarını düşünemez.
• Bilinçdışılık: İd tamamen bilinçdışındadır. Birey, id'in içeriğinin farkında değildir.
• Mantıksızlık: İd mantık, ahlak veya gerçeklikle ilgilenmez. Yalnızca dürtülerin tatminine odaklanır.
• Birincil Süreç Düşüncesi: İd, gerçekliği değerlendirmeden, arzuları doyurmak için zihinsel imgeler ve fanteziler yaratır. Bu, birincil süreç düşüncesi olarak adlandırılır.
• Enerji Kaynağı: İd, kişiliğin diğer bölümleri olan ego ve süperegonun enerji kaynağıdır. Freud bu enerjiye libido adını vermiştir.

İd'in İşlevleri:

• Temel ihtiyaçları karşılamak (açlık, susuzluk, cinsellik gibi).
• Gerilimi azaltmak ve haz sağlamak.
• Kişiliği motive etmek ve yönlendirmek.

Özetle:

İd, kişiliğin en temel ve ilkel bölümüdür. Dürtüsel, mantıksız ve bencilcedir. Gerçeklikle veya ahlakla ilgilenmeden, yalnızca haz ilkesine göre hareket eder. Ego ve süperego gibi diğer kişilik yapıları, id'in dürtülerini kontrol etmeye ve gerçeklikle uyumlu hale getirmeye çalışır.